در تعريف كلي اعتماد به نفس مي‌توان گفت اعتماد به نفس يعني آگاهي فرد از داشته‌هاي بالقوه خود كه بتواند آن‌ها را به بالفعل تبديل كند؛ يعني ورزشكار آگاهي كاملي از استعدادهاي خود داشته باشد و شناخت خوبي نسبت به داشته‌هايي كه مي‌تواند براي موفقيت و پيروزي در او تاثيرگذار است داشته باشد و بتواند از اين داشته‌ها در مسابقات استفاده كند.

 

 اعتماد به نفس يكي از مهم‌ترين فاكتورهاي تاثيرگذار در ورزش است،  اعتماد به نفس در ورزش‌هاي تيمي و انفرادي داراي طبقه‌بندي خاصي است؛ در اعتماد به نفس تيمي، فرد مورد نظر به هم‌بازي خود، مربي و تماشاگران اعتماد دارد ولي در ورزش‌هاي انفرادي فرد بيشتر به خود متكي است.

 نقش خانواده در به وجود آمدن اعتماد به نفس خيلي تاثيرگذار است. به عنوان مثال اگر ورزشكاري اعتماد به نفس ندارد، بايد ريشه را در خانواده او بررسي كنيم. اعتماد به نفس را ورزشكار به تنهايي نمي‌سازد و مربي، خانواده، دوستان و اجتماع مي‌توانند در ايجاد اعتماد به نفس تاثيرگذار باشند؛ اين مجموعه يك فرآيندي است كه اعتماد به نفس را در فرد به وجود مي‌آورد.

 متاسفانه نوع برخورد مربيان، هم‌باشگاهي‌ها، تماشاگران و خانواده مي‌تواند اعتماد به نفس را از بين ببرد. يك مربي بايد اعتماد به نفس ورزشكار را رشد دهد و مي‌بايست به عملكرد فني نگريست نه فقط نتيجه كه متاسفانه بيشتر مربيان ما فقط به نتيجه فكر مي‌كنند.

  اگر مي‌خواهيم كه جامعه‌اي داراي ورزشكاران موفق داشته باشيم، بايد تعليم و تربيت خانواده‌هاي ما شكل خوبي بگيرد؛ يعني اگر مي‌خواهيم اعتماد به نفس ورزشكاران‌مان بالا باشد، بايد فرهنگ درست تعليم و تربيت در خانواده‌ها شكل بگيرد، وقتي تعليم و تربيت خانواده‌ها درست شكل گرفت و خانواده‌ها آموزش ديدند، آن موقع در آينده شاهد ورزشكاران با اعتماد به نفس بالايي خواهيم بود.

 

 اعتماد به نفس كاذب نوعي عدم آگاهي نسبت به توانايي‌ها و داشته‌هاي واقعي مي‌باشد كه براي يك ورزشكار خطرناك است. ما بايد توجه داشته باشيم كه اعتماد به نفس كاذب در ورزشكار به وجود نيايد و واقعيت‌گرايي را در ورزشكار شكل دهيم.